Gisterenmiddag opende een mooi gezelschap het MTB seizoen.
43 km lang kriskras door de Maashorst. Met genoeg uitdaging voor iedere deelnemer.
Mooie single tracks, wat klimmetjes hier en daar en diverse smalle paden.
Veel lol en humor onderweg. Uiteraard leverde de mooie natuur ook bijdrage aan het plezier dat we hebben beleefd.
Op naar een mooi winterseizoen met veel passie en plezier!
Ook dit jaar zijn de B, C en D groep gezamenlijk weggeweest voor een meerdaagse tocht. Dit jaar een 2-daagse waarbij we, net als vorig jaar, met 7 vrouwen en 7 mannen (wel een andere samenstelling) in de ochtend vertrokken vanaf Kapelweg 14. We waren enigszins ongerust door de voorspelde weersverwachtingen, het zag er met name voor de zaterdag niet ze best uit. Achteraf viel het erg mee en hebben we lekker gefietst, geen wind en nagenoeg geen nattigheid. Het laatste stukje van de eerste dag hebben we een beetje regen gehad, je wordt viezer en natter van het spatwater dan de regen zelf. Om klokslag 10:00 uur vertrokken we naar onze tijdelijk nieuwe heimat.
Net als de voorgaande edities was ook nu Joop onze wegkapitein en hij had een mooie route uitgestippeld die ons via De Peel, langs de Maas naar Duitsland bracht waarbij we 133 km aan genot onder de banden lieten rollen.
Uiteraard werd er op tijd gestopt voor een overheerlijke lunch in Helenaveen, deze lieten we ons goed smaken onder het genot van plaatselijke bezienswaardigheden.
Bij het vullen van onze bidons keken we wel verbaasd op, we worden blijkbaar op gelijke hoogte gezet met onze trouwe viervoeter.
Na de lunch gingen we weer goedgevuld op weg voor het tweede deel van de dag, dat dit anders was dan het eerste deel werd al vrij snel duidelijk. Het eerste deel hebben we zonder problemen doorlopen maar in tweede deel kregen we al snel te maken met een paar stootlekken als gevolg van slecht wegdek (behoorlijk gat in asfalt).
Zoals je ziet zijn de rolpatronen nog goed zichtbaar en worden de dames keurig geholpen door een aantal galante heren, onderwijl zijn de andere een speciale oefeningen aan het doen in het plaatselijk groen. Nog eens navragen waar deze dan goed voor zijn.
Na dit oponthoud fietsen we heerlijk langs de Maas en zijn bij het plaatsje Neer met de fiets/voetgangers pontje overgestoken.
Aan de overzijde van de Maas lag een gravel pad, en je raadt het al ‘hier hadden we onze derde lekke band’, gelukkig ook de laatste voor dit weekend. Maar ook hier een aantal galante heren die helpen, het helpen is dus blijkbaar niet alleen weggelegd voor dames.
Aangekomen op de plaats van bestemming werd eerst gezocht naar een geschikte locatie voor het avonddiner, echter bleken de restaurants behoorlijk vol te zitten en zou pas laat gegeten kunnen worden. Met onverrichte zaken zijn we naar ons Pension ‘Haus Andrea’ gegaan waar ieder zich heeft opgefrist. Fris en fruitig zijn we terug gelopen naar het dorp (circa 800 mtr) om alsnog een restaurant te zoeken. eerst werd de lokale ijsboer aangedaan waar de eerste zich goed liet smaken, was ook dik verdiend.
Helaas had deze locatie maar 1 koel biertje voor ons staan dus snel naar restaurant Notre’s Café & Restaurant Inselschlösschen am Hariksee, waar we gelukkig nu om 18:30 aan konden schuiven. Wellicht omdat we nu gewassen en geschoren waren. Dit was een hele mooie gezellige locatie, gelegen aan het water met een Griekse keuken die ons erg goed smaakte.
Voldaan keerden we terug naar ons nest en genoten van een goede nachtrust. In de ochtend werden we gewekt door een haan zodat we rond 8:30 elkaar weer zagen aan de ontbijttafel. Volgens Duitse traditie is dit een goed gevulde tafel en zeker niet slecht. Er werd lekker gekeuveld en de route van de dag door besproken.
De zondag zijn we via een totaal andere route over een afstand van 120 km terug gefietst en ook hier betrof het weer een geweldige tocht.
Via het dorp Kessel zijn we met de pont de Maas overgestoken om zo naar onze eerste pauze plaats te gaan.
Uiteraard werd er tijdens lunchtijd gepauzeerd en omdat we in het Limburgse land waren moest er natuurlijk een vlaai naar binnen worden gewerkt. Dit koste ons geen moeite.
Na de vlaai werd de tocht verder voortgezet om in Overloon bij het Oorlogsmuseum een ijs dan wel koffie te nuttigen zodat we ook weer niet te vroeg thuis zouden zijn.
Van hieruit linea recta naar eetcafé ‘t Oventje waar ons weer een heerlijke afsluitende maaltijd stond te wachten. Iedereen was voldaan van de tocht en zat vol mooie verhalen en adviezen voor de tocht van volgend jaar. Voor 2020 zal dit weer een een 3-daagse tocht worden en wel in het weekend van vrijdag 4, 5 en 6 september 2020. Noteer deze alvast in jullie agenda.
Namens alle deelnemers willen we de organisatie bedanken voor weer een mooi happening en leuke herinneringen die we nog lang zullen meedragen.
Vandaag heeft de B groep de haven in Son en Breugel aangedaan, wist niet eens dat deze plaats aan het water ligt. Hier aangekomen hebben we met zicht op het water een lekker bakkie koffie gedaan en meteen het personeel getoetst. Niet al het personeel zou slagen voor een test, desalniettemin smaakte de koffie goed.
Op de terugweg hadden we helaas wat materiaal pech, de batterij van schakelmechanisme was leeg waardoor alleen maar het kleine voorblad gebruikt kon worden. Gelukkig hadden we onze eigen technicus Jan bij en deze was innovatief met het oplossen van probleem, een houtje plaatsen lost het probleem op
Met deze oplossing konden we verder huiswaarts en onze dagkapitein Jeno had nog een leuke verrassing in petto. Blijkbaar heeft WSC-Zeeland een nieuwe trend in route wegen en ook nu werd het asfalt ingeruild voor een bospad.
Of is dit een voorbode voor het snel naderend mountenbike seizoen?
Volgende week zondag 18 augustus staat Heteren op kalender, vergeet je niet op te geven. Stuur een bericht naar bestuur@wsc-Zeeland.nl als je mee wilt. We vertrekken om 7:30 vanaf het gemeentehuis in Zeeland
Tot volgende week
WSC-Zeeland kun je er niet van betichten dat ze altijd de geijkte paden nemen en iedere keer een vast parcours fietsen. Nee de wegkapitein van de dag gaat altijd opzoek naar een nieuwe route en dat kan weleens heel verrassend uitvallen. De deelnemers van vandaag kunnen dat beamen nadat ze tijdens de tocht op een zanderig stuk weg kwamen.
Mannen en dames hoop dat het toch een mooie route was, vergeet niet om je ketting goed schoon te maken met deze schuurkorrels😎
Trots verteld Joan Bouw over zijn pupil van weleer, hij heeft Mike Theunissen getraind in de periode van 2000 t/m 2008. Dit was bij de fietsclub van Schijndel waar Joan, Mike de beginselen en liefde voor het fietsen heeft bijgebracht. Dat dit goed gelukt is weten we inmiddels, zo was Mike de winnaar van de ZLM Tour 2019 en natuurlijk de gele trui in La Tour de France’. Hieronder een foto van Mike en Joan tijdens de ZLM Tour 2019
Zondag 21 juli was het een drukte van jewelste bij het gemeentehuis, 3 groepen stonden te popelen om te vertrekken. De (6) dames hadden een tocht van 80+ km’s in de regio gedaan waarbij in Grave aan de Maas van de koffie met gebak werd genoten, Helma bedankt en nog gezonde km’s. De C groep vertrok richting Duitsland en deden een Duits bakkie in Frasselt. De kapitein had een duidelijke opdracht meegekregen om deze keer geen 100 km te doen. Dit is prima gelukt en klokte 99,99 km op hun teller, dus missie geslaagd. Chapeau mannen keurig uitgemeten. Ook de B groep had gekozen om via Duitsland te fietsen en op de kermis te gaan in Millingen aan de Rijn. Hier werden wij verrast met een lekker stuk gebak bij de koffie, Tinie bedankt en nog vele gezonde km’s. Helaas hadden we bij vertrek een platte tegenvaller en moest er snel een band verwisseld worden, maar vele handen maakt het makkelijker en plezierig.
De terugreis verliep een stuk zwaarder en weet nog niet of dit het gebak was wat zwaar viel of toch de wind?
Het waren mooie tochten, kapiteins bedankt hiervoor.
Op zondag 7 juli hebben we met stralend weer onze beroemde classic alweer voor de zesde keer verreden. Wat ooit gestart is als een damestocht, kent nu een gevarieerde deelname uit de wijde omtrek. Iets voor 8:00 waren de eerste renners binnen en stonden te popelen om te vertrekken. Ten opzichte van de eerste 5 edities hadden we dit jaar een extra afstand van 132 km toegevoegd zodat de echte die-hards hun energie kwijt konden. Van de 250 geregistreerde renners hebben er circa 40 gekozen om de langste afstand te doen, een groot gedeelte koos voor de 110 en de overige gingen voor de 85 km. Iedere route had zijn eigen pauze plaats waar sportdrank en banaan ter beschikking stond. Bij terugkomst aan de Heische Tip was het goed vertoeven op het terras en vele kozen ervoor om aldaar een (kleine) lunch te nemen of even lekker bijkletsen met ‘oude’ bekende of mede fietsers. Al met al was het weer een geslaagde editie en gaan alweer aan de slag voor de zevende editie voor 2020 met weer 3 afstanden. Schrijf de datum van zondag 5 juli in je agenda en blok deze voor de Daphny van de Brand Classic.
Meer foto’s kun je bereiken via deze link.
Tot volgend jaar en voor degene die op vakantie gaan ‘een hele fijne vakantie’
Afgelopen zaterdag 18 mei vertrokken we om 14:30 uur met een delegatie van 15 leden richting Bergharen om daar sponsor Fleuren te feliciteren met haar 100 jarig bestaan. Zie bijgevoegd filmpje met een korte impressie van het bedrijf
Dit is een hele mijlpaal en zou zich dan ook koninklijk mogen noemen. Het feest was er in ieder geval wel naar, het was groots en heel gezellig opgezet. Voor ieder was er wel iets te beleven, van de allerkleinste tot grootste, met live muziek tot en met een draaimolen. Vele kraampjes waar je kon kiezen uit verschillende soorten bier, BBQ, friteskraam inclusief snackautomaat, kortom voor ieder wat hij wil. Dit lieten we ons natuurlijk geen 2-keer zeggen en hebben dan ook heerlijk genoten.
Binnen werd via een dia-programma de ontwikkeling van het bedrijf getoond waarin de omvang in grootte en diversiteit duidelijk werd. Hieronder een kort fragment van het moment dat de voorzitter namens WSC-Zeeland een cadeau overhandigd aan Fons voor Fleuren.
Firma Fleuren nogmaals van harte gefeliciteerd en ontzettend bedankt voor de geweldige middag.
