Met acht man, nou nee, met zes mannen en twee vrouwen hebben we dit weekeind genoten van een veelbewogen ATB weekeind in Overijssel. Het begon al met een volkomen onverwacht huwelijksaanzoek aan Leonie. Na aankleden en een kopje koffie in het hotel vertrokken we voor 70 km, waarvan het grootste deel single track, met heel veel korte klimmetjes, leuke afdalingen en scherpe bochten. En een lekker zonnetje dat op onze helm stond te branden.
Nog aan het bekomen van een heftig momentHier zagen we er nog allemaal fris uit.
Terug in het hotel hebben we ons vochtverlies van de zware inspanningen een beetje aangevuld. Er werd ons een heerlijk diner geserveerd, door de dames van het hotel, die belangstellend informeerden naar de tocht, en ook nog leuke tips gaven voor de tweede dag. Een van de serveersters was nog in hevige twijfel om de tweede dag met ons mee te fietsen. De volgende dag togen we naar de Holterberg. Hier waren de vele klimmen wat langer, en de afdalingen soms spectaculair steil. We moesten zelfs onze beste stuurman uit de struiken vissen.
Gelukkig bleven fiets en stuurman onbeschadigd.
In het hotel spraken we nog met een wielerliefhebber die vertelde dat hun club veel moeite deed om de routes goed begaanbaar te houden. Gaten boren langs de route, of een complete kuil naast de route om het water weg te laten lopen. Aanvullen met vers zand, en begin van de winter zelfs met baldblazers de route vrij leggen. Onze complimenten!
Na een probleem met een vergeten sleutel en een afgesloten kamer, bleek dat het hotel op zondag niet bemand is. De telefoon gaf een antwoordapparaat, dus dat schoot ook niet op. Via een beveiligingsfirma werden de eigenaren op hun GSM gebeld, en net toen wij de moed al opgegeven hadden kwam een vriendelijke medewerkster onze kamer openen. Mochten er volgend jaar meer mensen mee willen, dan beloof ik ze een gezellig weekeind met veel fietsplezier.
Vanavond is de voorjaarsvergadering van onze fietsclub. Zijdelings volg ik de Wereld draait Door. Vanuit de keuken hoor ik Smeets spreken over Kobe Bryant en zijn aankondiging van het door hem gemaakte filmpje. Liefde en dankbaarheid was de inhoud. Het filmpje maakte op me veel indruk (4 minuten op you tube) en terwijl ik hierna op mijn gemak naar de tip fietste moest ik er aan denken. Op het paadje bij de voormalige boxenfabriek zie ik een flits op de fiets door het rood de Bergmaas overschieten. Houding plus snelheid verraden haar identiteit. In de eerste 2jaar van onze damesafdeling heb ik vaak genoeg naast,achter en voor haar gefietst. Bij mijn binnenkomst zit het merendeel van onze leden gereed voor de opening van het jaarlijkse hoogtepunt. De achterste rij met de hoge zetels is ingenomen door de gezellige harde kern van de damesgroep waarmee onze fietsclub een paar jaar geleden gestart is. Zelf vind ik een lege stoel op de rij hiervoor en maak zo de seniorenafdeling compleet. We hebben goed zicht op de bestuurstafel voor ons en aan de rechte zijde van de zaal ,in de afgeschermde zitjes zit de snelle afdeling van onze club. Bij het agendapunt kleding valt mijn blik op de voorwerpen aan de muur achter de bestuurstafel. Een herinnering aan vroegere tijden. Fietskleding in een grote maat en een oranje fiets met een bijzonder voorwiel en een zeer apart zadel. Mijn fantasie dreigde op hol te slaan maar onze voorzitter stak hier een stokje voor en ik was weer terug op aarde. De agendapunten worden afgewerkt en via een merkwaardige bestuursverandering sluit de voorzitter deze vlot verlopen vergadering met de uitnodiging tot een gezellige nazit onder het genot van een drankje. In afwachting van het drankje en in het geroezemoes fantaseer ik toch even over de voorwerpen aan de muur. Heel ver kom ik niet want ik wordt gestoord door Jan v/d Zanden. Jan heeft een tijdje terug mijn wegfiets in beslag genomen omdat ik mijn trouwe tweewieler te weinig aandacht gegeven had. Enthousiast vertelt hij dat de fiets weer klaar is voor het wegseizoen. Met zijn uitleg vol passie krijg ik te horen wat mijn Gazelle allemaal heeft moeten ondergaan in zijn hobbyruimte. Tandwieltje zus,kabel zo een moertje hier en schroefje daar het wordt dan veel voor mij. Een deze dagen breng ik hem wel bij je thuis zo besluit Jan zijn betoog. De bar van ons,clubhuis, was niet geopend dus op tijd naar huis. Op de 2hekkenweg kom ik in mijn gedachten tot de conclusie dat Jan v/d Z en de basketballer iets gemeenschappelijks hebben. Dat is de liefde voor de hobby die ontstond vanuit hun beroep. Op dinsdagavond toont Jan het resultaat. . Mijn rode vriend had een metamorfose ondergaan. De gazelle staat er tip top bij gereed voor het nieuwe seizoen. In de huiskamer praten Jan en ik verder en zo komt mijn gedachten spinsel van de vorige avond nog even ter sprake. Het blijkt inderdaad de liefde voor het oude te zijn van Jan. Bij de retro fiets zit zijn hart. Bij zijn vertrek kijk Jan nog eens trots naar zijn arbeid. Ik sluit de deur zet de Gazelle op zijn plaats en zelfs nog met mijn vriend. De volgende 122367km haal ik niet meer jongen,jij misschien nog wel. Glimmend kijkt hij me aan en antwoord in fietsentaal. Hindert niet baasje,voor het komende seizoen ben ik klaar nu jij nog.
Ondanks het voorspelde zware weer stonden er vanmorgen toch zes man bij het gemeentehuis voor een rit naar “De Heksenboom”. Het was soms flink stoempen tegen de wind in, maar de koffie smaakte goed. Het gebak van de jarige Ton nog beter.
Onder bijzondere mooie weersomstandigheden hebben 25 leden van WSC-Zeeland genoten van een prachtige ATB tocht van TTV-Uden.
Direct na de start leidde de tocht ons de Bedafse bergen in waar enkele pittige klimmen voor sommigen een struikelblok waren: Jeno met zijn stuurmanskunst viel van zijn fiets.
Maar ook Mike is wat ongelukkig ten val gekomen, en heeft met een pijnlijke schouder vroegtijdig de koers verlaten.
Ook Leonie had er vandaag veel moeite mee, en kon het tempo niet volgen. Maar Egbert heeft zich vaderlijk over haar ontfermd zodat Leonie de rit “goed” heeft uit kunnen fietsen.
Maar na 55 kilometer, bij terugkomst bij Teugel Resort, was er nog een geweldige verrassing voor haar: zij is de winnaar van een prachtige mountainbike geworden.
Namens alle leden van WSC-Zeeland veel veilige en mooie ritten maken op je nieuwe oranje bike, Leonie.
Vanmiddag om 13.00 uur vertrokken we met een grote groep voor de eerste rit van het seizoen. Ik weet niet zeker of het de goede voornemens zijn, of dat velen wisten dat we twee jarigen in de groep hebben die vandaag trakteerden. De sfeer was in elk geval opperbest.
Vanmorgen waren al voor 7 uur vele clubleden in touw om de route te checken, de vertrekplaats en de pauzeplaats op te tuigen, en om de laatste details en taken door te nemen. Het was koud, maar een mooi zonnetje had zich aangekondigd. Wij hebben, samen met een overweldigend aantal deelnemers genoten van een prachtige tocht. In het spoor van de laatste deelnemers hebben we in groepjes de hele route weer netjes opgeruimd. Alle pijlen, linten, bordjes zijn weer uit het bos. Hieronder wat snelle foto’s en filmpjes. Er staan ook leuke dingen op faceboek, en zeer binnenkort volgt hier nog een groot album met vele professionele foto’s.
